Καζάζης: "Πρέπει κι εμείς να μπούμε σε μια σειρά"

Μια «χρυσή» φουρνιά ετοιμάζεται για τα τελικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Εφήβων (24/8-2/9 σε Δανία και Πολωνία) και ο ομοσπονδιακός προπονητής, Στέλιος Καζάζης, μιλά στο volleyball.gr για τις δύο πρώτες αγωνιστικές που μπορούν «να κάνουν χαρούμενο όλο το ελληνικό βόλεϊ».

Ο κορυφαίος αθλητής του αιώνα στην Ελλάδα, που εδώ και λίγο καιρό κρατά στα χέρια του τις τύχες των μεγαλύτερων ταλέντων που έβγαλε το άθλημά μας τα τελευταία χρόνια, άνοιξε τα χαρτιά του και μοιράστηκε τις σκέψεις του, σε ένα «διάλειμμα» από την σκληρή προετοιμασία που συνεχίζεται στην Πορταριά.

Πρώτο θέμα συζήτησης η επιτυχία της ομάδας στο Βαλκανικό εφήβων και η κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου. «Η ομάδα αυτή μαζεύτηκε στα Γρεβενά για 15 ημέρες, όπου έκανε το βασικό στάδιο φυσικής κατάστασης, παράλληλα με κάποια κομμάτια τακτικής το απόγευμα στο γήπεδο. Στη συνέχεια πήρε δέκα ημέρες ρεπό και μετά μαζευτήκαμε εδώ στην Πορταριά, μία εβδομάδα πριν από το Βαλκανικό. Ήταν μια εβδομάδα πάρα πολλή έντονη.

Πίεσα την ομάδα στοχεύοντας στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Τα παιδιά δούλεψαν πολύ στο γήπεδο, ενώ έκαναν και ένα βαρύ πρόγραμμα με βάρη. Στο Βαλκανικό πρωτάθλημα για μένα ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη η όλη πορεία, γιατί από παιχνίδι σε παιχνίδι η ομάδα έπαιζε καλύτερα. Σε πράγματα που είχαμε δουλέψει, ιδιαίτερα στο μπλοκ, δείξαμε μεγάλη αποτελεσματικότητα.

Παράλληλα όμως, φάνηκαν και κάποιες αδυναμίες μας που πρέπει να διορθώσουμε. Και θα το κάνουμε μέσα από προπόνηση αν και για εμάς θα ήταν σημαντικό να είχαμε κι άλλα παιχνίδια. Κατανοώ όμως τα προβλήματα που υπάρχουν και η εξήγηση πως δεν υπάρχουν λεφτά δεν είναι τυπική, είναι ειλικρινής κι έτσι συνεχίζουμε.

Σαν γενική εικόνα λοιπόν, τα πράγματα είναι καλά. Δείχνει η ομάδα ότι έχει μεγάλες αρετές σε κάποια σημεία, αλλά και χτυπητές αδυναμίες. Πρέπει λοιπόν πάνω στα δυνατά μας να σταθεροποιηθούμε και τα αδύναμα να τα βελτιώσουμε. Ένα από αυτά είναι ότι δεν παίζουμε κάποιες φορές καλά στην άμυνα.

Αυτό μπορεί να αλλάξει μέχρι ένα βαθμό. Έχει να κάνει και με το ταλέντο, καθώς έχουμε παιδιά που μπορούν να παίξουν εξαιρετική άμυνα. Έχει να κάνει φυσικά και με τον αντίπαλο. Ένα ακόμα αδύναμο σημείο είναι ότι μπορούμε να γίνουμε περισσότερο πιεστικοί στο σερβίς μας».

Στα γήπεδα της Σερβίας, η ελληνική ομάδα «τσέκαρε» ομάδες που θα συμμετάσχουν και στο ευρωπαϊκό. «Θα ξαναπαίξουμε την Τουρκία, την οποία νικήσαμε στον ημιτελικό στο τάι μπρέικ με 15-13. Ήταν ένα παιχνίδι εξαιρετικό από όλες τις απόψεις και όλα τα σετ κρίθηκαν στον πόντο. Είμαστε δύο ομάδες απόλυτα ισοδύναμες και θα είναι θέμα ημέρας όταν ξαναβρεθούμε για το ποιος θα κερδίσει.

Από εκεί και πέρα, η Σερβία είναι ένα σκαλί πιο πάνω από τους υπόλοιπους και μάλιστα στο Βαλκανικό έλειπε και το μεγάλο τους αστέρι, ο Κοβάσεβιτς που ήταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Βουλγαρία από την άλλη, την οποία θα βρούμε στη Δανία, ήρθε με πάρα πολλές ελλείψεις. Θεώρησαν προτιμότερο -και ίσως έπραξαν και σωστά- να παίξουν πολλά φιλικά παιχνίδια με την Κούβα, την οποία φιλοξενούν.

Πιστεύω πως είναι ομάδα που θα διεκδικήσει μετάλλιο. Στον όμιλό μας τώρα, θεωρητικά η Δανία είναι η ασθενέστερη ομάδα. Η Γερμανία στηρίζεται πολύ στη δύναμη, όμως αν παίξεις έξυπνα μπορείς να τους κερδίσεις. Οι Ισπανοί είναι δευτεραθλητές κόσμου. Παίζουν πάρα πολύ γρήγορα με εξαιρετικό διαγώνιο και πασαδόρο. Είναι μια ομάδα πλήρης που για να την κερδίσεις πρέπει να καταθέσεις και την ψυχή σου μέσα στο γήπεδο γιατί έχουν το σημαντικό προνόμιο να μην κάνουν λάθη».

Ερωτηθείς για τον στόχο που έχει αυτή η ομάδα στο Euro, απέφυγε να μιλήσει με «νούμερα», αλλά άφησε στην ουσία κάποιες υποσχέσεις... «Οι πρώτες δύο αγωνιστικές σημαίνουν πάρα πολλά. Παίζουμε με Ισπανία και Βουλγαρία που είναι φαβορί απέναντί μας. Με μία νίκη μπαίνουμε σε τροχιά που μπορεί να είναι πολύ καλή. Αν κάνουμε δύο ήττες τα πράγματα δυσκολεύουν και μετά πρέπει να είμαστε απόλυτοι για να συνεχίσουμε στην οκτάδα. Θα είναι μια πολύ σκληρή δοκιμασία για την ομάδα μας. Πρέπει να έχουμε πολύ καλή και θετική σκέψη για να κάνουμε την έκπληξη στις πρώτες αγωνιστικές και αν αυτό συμβεί, θα μπούμε σε μια τροχιά που θα χαρεί όλο το ελληνικό βόλεϊ».

Στην άποψη που επικρατεί πως αυτή η γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει το ελληνικό βόλεϊ, σχολιάζει: «Σίγουρα είναι μια φουρνιά που ξεχωρίζει. Αυτή η ομάδα έχει παιδιά τα οποία με το που θα τελειώσουν με τους έφηβους, είναι σαφές ότι θα μπορέσουν να προσφέρουν στην εθνική ανδρών. Σαν ελληνικό βόλεϊ είμαστε τυχεροί.

Είναι από τις καλές ομάδες που υπάρχουν στον κόσμο και διαθέτει στοιχεία που δύσκολα τα βρίσκεις. Ιδιαίτερα στην περιφέρεια είμαστε άκρως ανταγωνιστικοί. Έχουμε παιδιά με εμπειρία από την Α1 και αυτό σημαντικό. Το μικρό μειονέκτημα είναι ότι πρέπει να “δέσεις” παιδιά που έχουν αυτή την εμπειρία με τα άλλα που είναι ακόμα σε επίπεδο εφηβικού».

Και κάπου εκεί «θίχτηκε» το θέμα της οργάνωσης στις εθνικές ομάδες... «Οι φίλοι μας οι Τούρκοι λειτουργούν με μια διαδικασία εδώ και καιρό. Για παράδειγμα οι Παίδες που παίξαμε στο Βαλκανικό, οι 9 από τους 12 είναι στην ίδια ομάδα, πάνε στο ίδιο σχολείο.

Έχει αναλάβει τα πάντα μια τράπεζα της χώρας και αυτά τα παιδιά προχωράνε μαζί και θα είναι μαζί για 4-5 χρόνια. Κάνουν προπόνηση και μάθηση, καθώς δεν αφήνουν πίσω το σχολείο. Οι Έφηβοι επίσης είναι 5 χρόνια μαζί. Πρέπει κι εμείς λοιπόν, να μπούμε σε μια σειρά. Κι αν έχεις έχεις καλές εθνικές ομάδες θα έχεις και καλά εθνικά πρωταθλήματα. Γιατί εθνική ομάδα δεν είναι οι 12 που πάνε σε μια διοργάνωση. Έχεις περισσότερα παιδιά από πίσω, άρα και περισσότερους καλούς παίκτες. Υπάρχουν παιδιά που δείχνουν κάποια πράγματα, αλλά δεν πρέπει όταν τελειώνει κάτι να εξαφανίζονται. Είναι παγίδα η 12άδα».

Κι αν αυτή η φουρνιά είναι «χρυσή», τι γίνεται με αυτή που ακολουθεί... «Υπάρχει πολύ μεγάλο χάσμα με τους Παίδες. Δούλεψα με τα παιδιά ένα μήνα, δείχνουν πράγματα, αλλά είναι πάρα πολύ πίσω. Αυτή η ομάδα μαζεύτηκε μετά από δύο χρόνια και έκανε προπόνηση και έδωσε οκτώ παιχνίδια στο Βαλκανικό και τα φιλικά με τους Βραζιλιάνους. Μπήκε μια πολύ σοβαρή παρακαταθήκη για το μέλλον, αλλά ο προβληματισμός μου –τον οποίο έχω ήδη μεταφέρει στην ομοσπονδία- είναι τι μέλλει γεννέσθαι με αυτά τα παιδιά.

Οι Παίδες σε ένα μήνα έκαναν πολλά, αλλά μπήκαν πάλι σε περίοδο απραξίας. Μετά από 1-2 μήνες ό,τι κέρδος είχαν, θα χαθεί. Υπάρχουν παιδιά με ταλέντο και ακόμα και αν δεν είναι της ίδιας αξίας ταλέντου με τους Εφήβους, πρέπει να δουλέψουν γιατί το χάσμα θα προκύψει ξαφνικά και θα είναι δύσκολο όταν το νιώσουμε».

Τι πρέπει να γίνει λοιπόν... «Καταρχήν άμεση καταγραφή των 94άρηδων. Ό,τι θετικό υπάρχει στην Ελλάδα, να πάει κάποιος να το δει. Έχουν χάσει ήδη μία χρονιά και δεν ξέρει κανείς ποιοι είναι και πού είναι. Καταγραφή λοιπόν και αξιολόγηση. Έχουμε εικόνα των ‘93 που είναι αυτοί εδώ, για τους ‘95-‘96 υπάρχει καταγραφή. Να γίνει και των ’94 και να μπούμε άμεσα στους ‘97.

Για να προετοιμάζουμε από τώρα το μέλλον και μάλιστα με γρήγορο τρόπο. Με το που θα φύγουν οι Έφηβοι, επειδή το χάσμα είναι μεγάλο, να το κλείσουμε αμέσως. Από Σεπτέμβριο λοιπόν, ο εκάστοτε ομοσπονδιακός προπονητής πρέπει κάθε εβδομάδα να είναι σε διαφορετική πόλη. Να βλέπει τα παιδιά της περιοχής και μόνο έτσι θα έχεις περισσότερη επαφή, καλύτερη εικόνα και γνώμη και μπορεί να βρεις και άλλα παιδιά».

Ο Στέλιος Καζάζης στάθηκε και σε ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα, όχι μόνο για το βόλεϊ, σημειώνοντας: «Υπάρχουν πάντα και αντικειμενικά προβλήματα. Φέτος υπήρξαν παιδιά που δεν ήρθαν στην προετοιμασία γιατί έπρεπε να μείνουν να βοηθήσουν τις οικογένειές τους που δεν έχουν να φάνε. Και αυτό με στεναχωρεί πάρα πολύ, αλλά δεν ξέρεις πως να το αντιμετωπίσεις. Υπήρξαν όμως και παιδιά που ήθελαν να κάνουν διακοπές. Έτσι είναι η ζωή και το βόλεϊ είναι ένας μικρόκοσμος. Το θέμα είναι πως μπορούμε να βοηθήσουμε παιδιά που έχουν θέληση και ταλέντο».

Κλείνοντας, υπήρξαν ευχαριστίες προς την ΕΣΑΠ για τη φιλοξενία της εθνικής, ενώ έγινε ειδική αναφορά στους παράγοντες... «ειδικά στην περιφέρεια που θέλουν να βοηθήσουν και το έκαναν πράξη, τόσο στα Γρεβενά όσο και στους Σοφάδες». Όσο για το μήνυμα που στέλνει; «Δεδομένων των συνθηκών που επικρατούν στη χώρα μας, αυτό που προέχει είναι το εθνόσημο και η πατρίδα. Αυτά θα μας κρατήσουν»!